Дон Џовани е опера во два чина со музика од Волфганг Амадеус Моцарт и италијанското либрето на Лоренцо Да Понте која се базира на легендите за Дон Жуан, измислен развратник и заводник. 

Диригент: Џанлука Мартиненги (Италија)
Режисер: Лев Пуљиезе (Италија)
Сценограф: Марија Ветероска
Костимограф: Марија Пупучевска
Асс.режисер: Трајко Јордановски, Љупка Јакимовска
Кореограф: Oлга Панго
Концерт–мајстор: Верица Ламбевска
Асс.Хор мајстор: Јасмина Ѓоргеска, Ѓургица Дашиќ
Корепетитори: Елена Сиљаноска, Јанинка Невчева, Андреја Наунов
Инспициенти: Мирче Стојчевски, Љупчо Полизов, Драган Костадиновиќ, Марко Павлевски
Суфлери: Павлина Здравкова, Светлана Георгиева

НАСТАПУВААТ:

Дон Џовани: Лука Дел’ Амико (Италија)
Лепорело: Роберто де Кандиа (Италија)
Комендаторе: Александар Стефаноски
Дона Ана: Благица Поп-Томова
Дон Отавио: Џорџо Труко (Италија)
Дона Елвира: Злата Тошевска
Церлина: Гонца Богоромова
Мазето: Васко Здравков
Синопсис

I Чин
Лепорело се наоѓа пред вилата на Дона Ана и се жали на своите обврски како слуга на Дон Џовани. Неговиот господар го интересираат само љубовни авантури кои често и двајцата ги фрлаат во животни искушенија и опасности. Се појавува Дон Џовани кој успева да влезе во нејзината соба и насилно да изнуди љубов од Дона Ана, ќерката на Комендаторе. При тоа таа успева да му се отргне и бара помош од нејзиниот татко. Обидувајќи се да ја заштити својата ќерка, Комендаторе е убиен во дуел од Дон Џовани, кој бега од местото на злочинот. Дона Ана се враќа со нејзиниот вереник, Дон Отавио го наоѓа својот татко мртов. Таа и нејзиниот вереник се заколнуваат на освета.
Во мугрите, Дон Џовани флертува со една патничка, од високото друштво. Taa е Дона Елвира, жена која тој еднаш ја завел во Бургос и која со силата на нејзината љубов тргнала во потрага по него. Дон Џовани се извлекува оставајќи го својот слуга Лепорело да ја забавува Дона Елвира. Сакајќи да ја одврати од нејзината безнадежна љубов, Лепорело и ја кажува „листата“ на заведени жени од неговиот господар.
Во таверната доаѓаат селани кои го слават земањето на нивните пријатели Церлина и Мазето. Дон Џовани се приклучува на веселбата и веднаш се обидува да ја заведе невестата. Младоженецот се налутува, но верниот слуга Лепорело успева да ја смири ситуацијата, оставајќи му можност на Дон Џовани да го реализира своето додворување на невестата Церлина. Сам со Церлина, Дон Џовани го употребува својот шарм, но пристигнува Дона Елвира, го прекинува во неговата зла намера и заштитнички ја отстранува девојката. Притоа Дона Елвира го обвинува за празно, бесчувствително и мраќно заведување. Дон Џовани е лут затоа што Дона Елвира ја разоткрива неговата игра.
Пристигнуваат Дона Ана, која е во жалост и Дон Отавио. Барајќи оправдание за ситуацијата пред Дона Ана, Дон Џовани ја исмева Дона Елвира и ја прогласува за луда, притоа правејќи обид да ја заведе Дона Ана. Но таа го препознава гласот на човекот кој се обидел насилно да ја добие нејзината љубов и кој е веројатниот убиец на нејзиниот татко.
Во својот дом, облечен за свадбена гозба која ја планира за селаните, а со цел полесно да ја освои Церлина, Дон Џовани страсно го испива шампањското. Церлина го моли Мазето да и прости за нејзината наводна неверност. Мазето се крие кога Дон Џовани се појавува излегувајќи од сенка и повторно се обидува да ја заведе Церлина. Три маскирани лица влегуваат во палатата. За време на забавата, Лепорело го наведува Мазето на игра, а Дон Џовани ја одвлекува Церлина од собата. Кога врисокот на девојката за помош го привлекува вниманието на присутните, Дон Џовани, за да се спаси, се обидува да го обвини Лепорело. Во првиот момент на мешаницата никој не е обвинет, но Дона Ана и Дона Елвира ги вадат маските и го обвинуваат Дон Џовани, кој одвај успева да го избегне мечот на Дон Отавио.

I I Чин
Под прозорецот на Дона Елвира, со мандолина пее серенада Дон Џовани и со Лепорело ги разменуваат капутите и шапките за да може Дон Џовани да се додворува на слугинката на Дона Елвира. Лепорело, преправен како Дон Џовани ја води Дона Елвира оставајќи го Дон Џовани слободно да í пее серенада на нејзината слугинка.
Наидува Мазето со група вооружени селани, решени да го казнат Дон Џовани. Исплашен и под плаштот на Лепорело, Дон Џовани ги упатува во погрешна насока кон Лепорело. Овој го открива својот идентитет и бега. Дон Џовани го користи моментот кога остануваат сами и го претепува Мазето. Церлина пристигнува и нежно го утешува својот вереник.
На гробиштата, Лепорело го сретнува својот господар каде еден глас го предупредува Дон Џовани за неговото проклетство. Тоа всушност е гласот на Комендаторе кој Лепорело го поканува на вечера, по предлог на Дон Џовани, со цел да ја избрише својата совест и да го поништи проклетството. Дон Џовани се надева дека предлогот статуата ќе го одбие, но таа прифаќа да дојде на вечера кај Дон Џовани.
Лепорело му служи вечера на Дон Џовани, кога Дона Елвира влетува во собата, молејќи го Дон Џовани, во кој таа се уште е вљубена, да се предомисли, но тој ја одбива. На врата, нејзиниот вресок ја најавува статуата на Комендаторот. Дон Џовани ревносно ги одбива предупредувањата да се покае, дури и пред лицето на смртта. Неговата куќа е зафатена од пламен. Гори Дон Џовани, но гори и неговиот грев. Неговиот пат е Пеколот, пат кон кој неминовно се упатени сите грешници, водени од направените гревови.