„ВАЛКИРА“ – Рихард Вагнер (Опера)
СОФИСКА ОПЕРА И БАЛЕТ
18.5.2024
Диригент: Еван Алексис Крист
Режисер: Пламен Карталов
Асистент режисер: Јулија Крстева
Сценографија: Ханс Кудлих
Костимографија: Христијана Михалева-Зорбалиева
Дизајн на светло: Андреј Хајдињак
Мултимедија: Иван Липчев
Конструктивен развој, инжинер: Георги Георгиев
Дизајн и скулпторски развој: Борјан Белчев
Сликар: Нела Стојанова
Хор – мајстор: Виолета Димитрова
Концерт – мајстор: Марија Евстатиева
Раководител на сценската продукција: Кристијан Стојанов
Помошници режисери: Стефка Георгиева, Теодор Георгиев, Вера Карабелова
Корепетитор: Јоланта Смолјанова
Кореограф: Риолина Топалова
Технички поддршка и ателјеа на Софиската опера
Настапуваат:
Вотан: Томас Хол
Фрика: Маријана Цветкова
Зигмунд: Мартин Илиев
Хундинг: Ангел Христов
Брунхилда: Гергана Русекова
Зиглинда: Цветана Бандаловска
Халмвига: Станислава Момекова
Oртлинда: Силвија Тенева
Герхилда: Љубов Методиева
Валтраута: Ина Петрова
Зигруна: Елена Механџиска
Росвајса: Цветa Сарамбелиева
Гримгерда: Александрина Стојанова-Андреева
Швертлајта: Весела Јанева
Балет: Богомил Менкизе, Георги Банчев, Теодор Воденичаров, Георги Аспарухов, Иван Шопов Дејан Иванов, Дарио Јовчевски, Иван Георгиев, Захари Георгиев
Оркестар, хор и балет на Софиската опера
ТЕМА: ‘’Воините, боговите и судбината се спојуваат во симфонија на страста и моќта.’’
Синопис
Кратка содржина
Прв дел:
Беснее невреме. Исцрпен човек се засолнува и прашува во чија куќа се наoѓа. Зиглиндa му носи вода и му кажува дека куќата a и таа самата му припаѓаат на Хундинг. Странецот и кажува дека е ранет и невооружен. Зиглиндa му нуди медовина, која тој ја замолува да ја сподели. Освежен, се подготвува да замине, велејќи дека каде и да оди го следи несреќа. Зиглиндa го моли да остане. Хундинг се враќа и му нуди гостопримство на непознатиот странец. Забележува сличност меѓу сопругата и непознатиот. Странецот ја раскажува својата приказна. Еден ден, тој и неговиот татко се вратиле дома од лов и го нашле нивниот дом уништен, неговата мајка, убиена и неговата сестра близначка киднапирана. Неговиот татко исчезнал и оттогаш го следи несреќа. Го загубил оружјето бранејќи девојка која била принудена на брак без љубов; тој ги убил нејзините браќа само за да ја види како убиена од други од нејзината средина. Хундинг сфаќа дека убиените мажи биле негови роднини. Обврзан со законите на гостопримството, тој му дава засолниште на странецот за ноќ, но го предизвикува својот невооружен гостин на борба следното утро. Сам, бегалецот се сеќава на мечот што неговиот татко еднаш му ветил дека ќе го најде кога најмногу му треба. Зиглиндa се враќа, откако го дрогира Хундинг. Таа раскажува како на нејзината присилна венчавка со Хундинг, се појавил странец и нафрлил меч во стеблото на дрвото. Никој не можеше да го извлече. Зиглиндa и странецот сега се заложуваат еден на друг и странецот бара Зиглиндa да го именува. Со откривањето дека името на неговиот татко е навистина Велс, таа е убедена дека тој е нејзиниот близнак; таа му го дава името Зигмунд и го предизвикува да го отстрани мечот од дрвото. Нарекувајќи го Нотхунг, тој го извлекува и тврди дека Зиглиндa е и невеста и сестра. Со што дефинитивно ја потврдуват нивната љубов.
Втор дел:
Вотан наложува на Брунхилда, неговата омилена ќерка, да се погрижи Зигмунд да победи во борбата со Хундинг. Сопругата на Вотан, Фрика, објавува дека Хундинг апелирал до неа, како чувар на бракот, да ја казни прељубничката и инцестуозна двојка. Вотан мисли дека не згрешиле бидејќи се сакаат: тој не се грижи за врските без љубов. Фрика сака да знае како Вотан може да си дозволи инцест и да ги прекрши законите на боговите. Тој го аргументира својот план: на боговите им треба херој, Зигмунд, кој е независен и може да ги изврши делата што тие самите не можат да ги направат. Фрика ја истакнува глупоста на неговиот аргумент: Зигмунд му го должи својот меч и живот на Вотан; да беше навистина независен, немаше да му треба заштита од меч. Поразен, Вотан ветува дека ниту тој ниту Брунхилда нема да го заштитат Зигмунд. Сам со Брунхилда, Вотан очајува. Тој сега раскажува како, кога задоволствата на љубовта почнале да се намалуваат, тој почнал да копнее по моќ и бил нечесен во својата безмилосна потрага по неа. Вотан и ја раскажува на Брунхилдa приказната за Алберих, Нибелунг кој се откажал од љубовта и го украл златото од Рајновите ќерки и направил прстен од него. Вотан потоа го украл од Алберих, но наместо да им го врати, тој го искористил за да им плати на луѓето кои ја изградиле Валхала. Тој и кажува дека Ерда, изворот на сета мудрост, е нејзината мајка. Таа и нејзините осум сестри Валкири сега собираат паднати херои за Вотан, кои веруваат дека ќе ги заштити од Алберих. Вотан е очаен да му го врати прстенот на џинот Фафнер, кој се претвори во змеј. Вотан и кажува на Брунхилда дека не може самата да му се спротивстави на силниот поради нивниот договор: му треба слободен агент да дејствува наместо него. Брунхилда прашува зошто Зигмунд не може да биде тој херој. Вотан објаснува дека Фрика го видела неговиот план; мора да го напушти она што најмногу го сака. Вотан и кажува на Брунхилдa дека не смее да го заштити Зигмунд и се заканува со страшни последици ако таа не го послуша. Зигмунд и Зиглиндa бегаат од Хундинг. Зиглиндa се обидува да го убеди Зигмунд да ја напушти, но тој ветува дека ќе го убие Хундинг. Брунхилда му се појавува на Зигмунд и објавува дека ќе умре во битка и ќе им се придружи на другите херои во Валхала. Таму ќе се сретне со својот татко. Кога Зигмунд дознава дека не може да ја земе Зиглиндa, тој одбива да оди. Тој се заканува дека ќе ги убие и Зиглиндa и нивното неродено дете наместо да биде одвоен од неа. Брунхилда е зачудена и трогната. Се слуша оружјето на Хандинг. Брунхилдa се обидува да го заштити Зигмунд, но Вотан со своето копје го крши мечот на Зигмунд . Брунхилда ги собира парчињата од скршениот меч и бега со Зиглиндa. Вотан го уништува Хундинг и тргннува во нивна потрага.
Трет дел:
Валкирите собираат мртви војници од Валхала. Брунхилда брзо пристигнаа додека Валкирите се шокирани дека е придружувана од жена. Брунхилда ги моли Валкирите да ги заштитат неа и Зиглиндa од Вотан. Преплашени, нема да ризикуваат да и помогнат. Зиглиндa сака да умре, но кога Брунхилда и кажува дека го носи синот на Зигмунд, кој ќе биде најблагородниот херој на светот, таа моли за заштита. Таа е охрабрена да побегне во шумата на исток каде што Фафнер го чува складиштето на Нибелунг и таа заминува, земајќи ги со себе деловите од мечот на Зигмунд. Вотан, гневен пристигнува а Валкирите се обидуваат да ја спасат Брунхилда, молејќи го да биде милостив кон неа. Вотан воопшто не е трогнат и ја осудува нејзината непослушност, протерувајќи ја од Валхала. Ќе биде оставена да спие додека смртен човек не ја разбуди. Валкирите реагираат, но тие се нафрлаат кога Вотан им се заканува со истата судбина. Брунхилда го прашува Вотан дали нејзиното злосторство заслужува таква страшна казна. Кога почувствува сочувство пред љубовта на Зигмунд и Зиглиндa, таа не го послуша Вотан, но веруваше дека тоа е она што Вотан навистина го сака. Вотан останува непростлив, дури и кога Брунхилда му кажува дека во Зиглиндa ќе се роди херој од Валсунг. Конечно, Брунхилда бара да биде опкружена со оган, така што само вистински херој ќе стигне до неа. Вотан се согласува на ова решение и се збогува. Тој го повикува Логе, богот на огнот, да ја заокружи со пламен.